Wednesday 30 July 2014

Ini Kisah Benar..serius

apa yang aku nak tulis ni bukan nak aibkan sesiapa. cuma untuk makluman, ada manusia yang berperangai macam ni. jadikan ia sebagai satu iktibar untuk kita semua.
ada sorang orang tu ni, adik beradik dengan mak mertua aku. aku tak berani boh nama, satgi kot nak cucu dia baca blog ni naya aku. ada yang tau aku ada blog.  dia ada ramai anak, anak-anak dia semua berjaya, kerja gomen la. berpangkat, bukan kerja biasa-biasa cam aku la. anak sulung dia, bekas sarjan askar, berpencen, tapi dah anak ramai, bini tak kerja, dia kerja guard kilang. anak dia ni kira yang paling leceh sekali kerja la. yang lain cikgu, doktor, ramai anak dia cikgu, menantu pun semua bekerja. rasanya menantu sulung ja tak kerja. anak dia sakit, kanser paru-paru. yang sedihnya, anak ni terpinggir, sapa pun tak amik tau pasai dia. adik beradik yang lain tak pernah sebut pasai dia. dia pun jarang balik rumah mak dia sebab mungkin dia kecik hati, mak dia ni punya perangai, hampa tak beli baju raya takpa, tapi duit bulan2 mau bagi.kedekut dan sangat berkira. dia beli gula sekilo pun claim balik duit kat laki dia.
3 hari sebelum raya, anak yang sulung ni meninggal. yang sedihnya, adik beradik dia tak tau rumah dia kat mana. aku rasa apa la punya adik beradik, sampai rumah abang sendiri pun hampa tak tau, abang hampa bukan orang lain, yang hampa pun sebelum ni balik kampung mai la jenguk dia dah tau dia susah, dia sakit. sapa pun tak mai.ada dak hampa tanya anak2 dia belajaq camna, sihat ka, haram tak amik tau. ish ish yang mak dia pun gamak tak amik kisah pasai anak dia. mak dia pernah kata, eleh bagi duit raya rm10 kat aku.dah anak tu susah, nak bagi banyak camna, lain la yang reja doktor, bleh la bagi sebulan rm400, duit raya beratus2..awat la gamak mak kata camtu. kecik hati anak. tu pencen askar tu, kalau reja kilang tak tau.
hari raya, menantu sulung tepon kata, kami nak balik kampung, adik beradik dia kata, tak payah balik, kami nak pi rumah arwah. tapi sampai aku balik kampung petang tu, sapa pun tak sampai lagi. pukoi berapa depa nak mai. mai malam ka? dah la menantu tu sedih, sunyi, laki baru takdak. mai la bagi meriah sikit rumah depa tu kan. mai tengok cucu-cucu dia yang baru kehilangan ayah. anak-anak tak rapat la dengan mak2 menakan belah laki dia dah depa tak peduli kat anak-anak arwah sebelum nih. yang mak dia dok sebut, anak2 orang yang senang tu ja la.
kita ni sebagai mak ayah, ingat la, anak kita susah ka senang ka, itu tetap anak kita, belum tentu yang senang tu akan senang selamanya dan yang susah akan susah selamanya. yang senang akan jaga kita masa kita tua tak larat nak mandi, basuh berak sendiri, haaa ingat selalu dok jadi yang susah tu la akan kerja tu. yang senang tengok saja.
 
 

No comments: